In het voormalige Nederlands-Indië zijn in de periode van 1943 tot 1946 Nederlandse kinderen geboren met een Japanse vader. De moeders zijn niet alleen ‘Indisch’ (Indo-Europees), ook (‘volbloed’) Nederlands. Bijna alle moeders zijn na de oorlog met hun kind naar Nederland gekomen. In 1983 vormden enkele nakomelingen een contactgroep Japanese Roots, in 1991 werd vervolgens de vereniging JIN opgericht (zie foto). JIN beheert deze site. In 1995 vormden enkele voormalige leden een stichting die een eigen site heeft (Sakura).
Emiko Kannan
In het Parool van 17 juli jl. staat een groot portret van onze goede bekende Emiko Kannan. Gastvrouw van Kamome op de feestelijke Nieuwjaarsrecepties in de door haar opgerichte Tulip Gakuen school, waar Japans Indische nakomelingen welkom waren. Zij verzorgde … Lees verder →
Peiling belangstelling deelname reizen
In AANSPRAAK van maart 2023 (het blad van SVB en PUR) stond de volgende oproep. Sinds 1995 werkt de ambassade van Japan door middel van het Peace Exchange Program aan verzoening tussen Japan en Nederlanders die de Tweede Wereldoorlog … Lees verder →
Lukas Horstink
Horstink was een paar weken op tournee in het land. Vorige week zat ik een uurtje met hem in de schaduwrijke tuin van La Verna, een Franciscaans stadsklooster, aan de Derkinderenstraat in Amsterdam West. Lukas is al zo’n zestig … Lees verder →
Hoe verder
Op 19 maart 2023 is er een Algemene Ledenvergadering gehouden.
Stand van zaken. Door de coronatijd en persoonlijke omstandigheden van de bestuursleden was er nauwelijks enige actie meer. De volgende leden zijn weggevallen: Auke Ouw (15 april 2017), Wil Blauw (20 april 2017), penningmeester Marcel Reijnst (27 januari 2020), Takashi Niheï (27 april 2021). Een aantal leden heeft zich om gezondheidsredenen afgemeld. De stichting Oorlogsgetroffenen in de Oost (S.O.O.) heeft de nog resterende zoekacties naar Japanse vaders of hun familie moeten staken. Medio vorig jaar hield zij een goed bezochte slotbijeenkomst. Bijna alle leden hebben inmiddels deelgenomen aan de door de Japanse regering aangeboden verwerkingsreizen (periode 1997-2015). De vraag was, kortom, of de vereniging kon worden opgeheven.
Stemming. De aanwezige leden hebben het financieel verslag goedgekeurd, en in grote meerderheid tegen opheffing gestemd. Belangrijke overweging was bij velen dat het verdwijnen van JIN te betreuren zou zijn en verder dat zij behoefte hadden aan (tenminste) een (jaarlijkse) bijeenkomst om elkaar te spreken. Daarvoor is een zekere organisatie nodig. Ook is rechtspersoonlijkheid noodzakelijk om in aanmerking te kunnen komen voor projectondersteuning, bijvoorbeeld in het kader van het (rijks)programma ‘collectieve erkenning Indische gemeenschap’.
Sansei. Verder was een serieus gegeven dat een viertal ‘sansei’ heeft aangegeven dat met het opheffen van JIN te veel verloren zou gaan (informatie, netwerk, vertegenwoordiging, belangenbehartiging, geschiedenis, verhalen over die tijd en de voorouders) en dat zij dit niet zomaar moesten laten gebeuren (Arthur, Michael, Céline, Dylan).
Uitgangspunten voor vervolg. Voor een ‘doorstart’ geldt: een actieve rol van sansei is onontbeerlijk; het onderling contact is belangrijk (opnieuw in te vullen, tenminste één bijeenkomst per jaar, met aantrekkelijk programma, voor een wijdere doelgroep); binding door een bescheiden contributie/c.q. donatie; het zoeken van bundeling en echte samenwerking met de andere bloedgroep. De sansei vormen een kerngroep die zich beraadt over nieuwe vormen, dwarsverbanden met generatiegenoten en uitwerking van uitgangspunten.