Felix Bakker in ASAHI SHIMBUN (Maki Okubo)
Maki Okubo heeft in een paar weken tijd in Nederland (april 2014) velen gesproken, zoals mensen van de stichting Japanse Ereschulden (JES), prof. Muraoka (stichter van de Japan-Nederland-Dialoog), en Felix Bakker,veteraan van de Birma Spoorweg. Tussen laatstgenoemde en Maki Okubo is het contact tot stand gebracht door de voorzitter van JIN. Zij zijn in het verleden in één groep naar Japan geweest in het kader van het Japanse Peace Exchange Program. Felix Bakker is een aantal jaren terug koninklijk onderscheiden voor zijn jarenlange en veelzijdige bijdragen aan het werk van de Stichting Herdenking Birma-Siam Spoorweg en Pakan Baroe Spoorweg. Het lange artikel van Maki over bovengenoemde heren is kortgeleden op de digitale site van de Asahi Shimbun geplaatst. Zie voor deze Japanse tekst deze link.
Over Bakker schrijft zij samengevat: Felix Bakker (88) woont in het Noorden van Nederland. Geboren in Indonesië werd hij toen de oorlog uitbrak krijgsgevangene gemaakt op 16-jarige leeftijd. In de gevangenis kreeg hij slaag als hij verzuimde te buigen. Hij was getuige van de executie van vijf gevangenen die hun eigen graf moesten graven. Later werd hij aan de Birma spoorweg tewerkgesteld.
Deze spoorweg werd door het Japanse leger aangelegd van medio 1942 tot oktober 1943. Zestigduizend Europeanen en meer dan 200.000 romusha waren daar dwangarbeiders. Naar men zegt verloren meer dan 100.000 het leven. Denk aan de film “The Bridge on The River Kwai.” Bakker leed aan ondervoeding, en ziekten als malaria, maar hij overleefde.
Na de oorlog was hij voor een tijd boos op Japan. Toen hij echter als vijftiger, als tour gids Japan en Aziatische landen bezocht, veranderde zijn geestesgesteldheid. Hij vroeg zich af waarom de Japanners zo wreed waren toen. Door studie van geschiedenis en cultuur begreep hij dat Japanners het idee was gegeven dat sterven in de de strijd eervol was. Hersenspoeling van jonge mensen kan in elk land gebeuren.
Hij heeft veel lezingen gegeven over zijn ervaringen op scholen. Hem werd altijd gevraagd: “Haat je de Japanners niet?” “Maar ik haat ze niet meer. Haat creëert alleen maar haat. Japanners zijn menselijk zoals wij. Er zijn goede en slechte mensen onder”, zegt hij.
Wat hij echter niet begrijpt, zegt hij, is waarom Japanse politici telkens de ongemakkelijke waarheden van het verleden ontkennen. “Geschiedenis is de waarheid. Het is belangrijk die te kennen en verhalen door te geven. De Japanse politici zouden verstandiger moeten zijn. Mensen en naties kunnen fouten maken. Het is om je te schamen maar belangrijkste is de fouten niet te herhalen.” (Maki Okubo)