REISVERSLAG CONSTANTIJN 2005
Geplaatst op 04/11/2005
Reisverslag Japanreis 4 t/m 18 november 2005 door Constantijn Talens, tweede generatieJIN.
Ten eerste was ik blij verrast dat ik was uitverkozen om mee te gaan naar Japan. Om op deze manier het land van je voorouders te bezoeken en te leren kennen.
Ik heb geprobeerd om met een neutrale gedachte af te reizen naar Japan omdat ik het alleen kende van verhalen en televisie. Toch ga je het vergelijken met landen die je wel kent.
Wat mij het meest opviel was dat het land zo vertrouwd overkwam op mij. Het is zon modern land, zo westers, dat ik in het begin totaal niet het idee had dat ik aan de andere kant van de wereld was.
Na de eerste indrukken ga je op een andere dingen letten en dan zie je de verschillen met onze samenleving een stuk beter. Een groot verschil vond ik dat het overal zo schoon op straat was. Je zag bijna geen zwerfvuil.
Een ander verschil was de bebouwing. Er wordt op een creatieve manier omgegaan met ruimte. Als er geen plek in de breedte is dan gaan we maar de lucht in. Zo komt het op mij over. Hetzelfde met het wegennet. In de steden gaat het over en onder elkaar door. Twee en drie wegen over elkaar is gene uitzondering.
Nu dan een verslag van andere dingen die ook indruk op mij gemaakt hebben tijdens de rondreis.
Het bezoek aan de scholen in Mizumaki was heel erg leuk. De kinderen op de eerste school waren eerste wat verlegen, maar al snel waren ze aan het donderjagen. Ze waren al een tijdje bezig met dingen te leren over Nederland. Wij hebben tijdens de gezamenlijke lunch in de klas vragen moeten beantwoorden van de kinderen
Op de tweede school werden we ontvangen met een thee-ceremonie en daarna kregen wij een demonstratie van de traditionele drum DAICHO. Dit was echt heel erg mooi.
Het leggen van de krans bij het Vredesmonument in Mizumaki werd door de regionale krant en landelijke TV gevolgd.
De route werd vervolgd van Hirado naar Nagasaki, met een bezoek aan het eilandjeDejima. Leuk om te zien waar de Nederlanders (VOC) vroeger allemaal zijn geweest.
Het volgende wat heel veel indruk op mij gemaakt heeft is het bezoek aan het muzeum inNagasaki. Je weet wat er allemaal gebeurd is, maar als je er staat en de fotos, de resten, de details ziet en leest, dan word je toch wel even stil.
In en rond Kyoto/Osaka hebben we diverse tempels bezocht. Op zaterdag 8 november hebben we een heel gezellig samenzijn/diner gehad met de Yoshioka familie.
Wat zijn dat toch een leuke, lieve mensen.Er waren allerlei mensen aanwezig die in de afgelopen jaren in Nederland zijn geweest. Sommigen van ons kenden ze nog. Het was een erg gezellige avond.
Op dinsdag 15 november hebben we een kleine aardbeving meegemaakt. Een paar seconden was er van alles aan het trillen. Voor ons bijzonder, maar voor de Japanners niet echt.
Toen wij de Tsurugaoka Hachiman Shrine in Kamakura bezochten was het een feestdag voor de kinderen van 3, 5 en 7 jaar oud. Ze hadden hun mooiste kleren aan en gingen massaal naar de tempel. Ook was er op dat moment een bruiloft. Heel leuk om te zien hoe dat er daar aan toeging.
Het bezoek aan de Nederlandse Ambassadeur, Mr. Jan de Vries, was ook wel bijzonder. Helaas was de appeltaart van mevrouw De Vries mislukt, maar de rest van het eten dat wij daar kregen was erg lekker.
Woensdag was de grote dag voor Mr. Uchiyama. Hij kreeg toen zijn FEC-Award voor het vrijwilligerswerk dat hij verricht voor de vereniging JIN en de Stichting Sakura. Je kon heel goed aan hem zien dat hij heel erg vereerd en trots was.
Wij hebben nog wel veel meer dingen gedaan, maar je kunt niet alles op een A4-tje kwijt. Ik heb een aardige indruk gekregen van het land en ik weet zeker dat ik met mijn gezin nog een keer naar Japan zal gaan. Dan wil ik ook onze familie bezoeken in Hanamaki, in het noorden van Japan.
Bij deze wil ik iedereen bedanken dit het mogelijk gemaakt heeft dat ik op deze wijze het land van mijn voorouders heb kunnen bezoeken.
Constantijn Talens.