Verslag reis Japan-Netherlands Peace Exchange Program 5 november tot en met 18 november, deelnemer: Cartouch Uijttenboogaard, tweede generatie JIN

De reis naar Japan in het kader van de Japan-Netherlands Peace Exchange Program is voor mij een prachtige ervaring geweest. Ik heb van het begin tot het einde van de reis in Japan genoten, zoals ik nog in geen ander land van een reis genoten heb. Dit is, volgens mij, vooral te danken aan de goede organisatie van de reis, het goede weer (op een paar fikse regenbuien in Osaka na) en de goede sfeer in onze groep. Mijn dankbaarheid gaat in het bijzonder uit naar de goede zorgen van mevrouw Kanako Shiga (K-san voor ons). Haar grote kennis van de Japanse geschiedenis, haar onvermoeidheid om ons soms tot in de details uitleg te geven, haar goede beheersing van de Engelse taal, alsook haar bereidheid om met ons van gedachten te wisselen heeft de reis extra waarde en diepgang gegeven. Naast mevrouw Kanako Shiga hebben natuurlijk vele anderen bijgedragen aan deze onvergetelijke reis, voor wie ik uiterst nederig ook mijn dankbaarheid bij dezen kenbaar maak.

De reis kan ik grofweg in drie groepen verdelen:1. De officiële recepties en plechtigheden in Mizumaki, Nagasaki en Tokio; 2. De historisch-culturele bezienswaardigheden in Hirado, Nagasaki, Kyoto, Kamakura en Tokio. 3. Het Japanse landschap, de mensen en de natuur. Ik zal in het volgende kort aangeven waar ik ben geweest en hoe ik het heb gevonden.

Het reisprogramma begint in Kyushu, waar wij achtereenvolgens Mizumaki, Hirado, en Nagasaki zouden aandoen. We verblijven in het Kitakyushu Prince Hotel in Kitakyushu. Aan het ontbijt maak ik voor het eerst kennis met een typisch Japans product waarover ik al veel heb gehoord: natto. Mijn natto-geluk wordt die eerste dag danig op de proef gesteld door de 6 uur durende reis in de bus naar Mount Aso die vanwege het slechte weer niet bezocht kon worden. Inderdaad is dit een ongelukkige samenloop van omstandigheden om zo vlak na onze lange vlucht de hele dag in de bus te moeten toeren. Drie zaken, die ik erg boeiend heb gevonden, wil ik noemen: de herdenking bij het Kruismonument, ons bezoek aan twee scholen (in het bijzonder de theeceremonie en de trommelgroep) en het bezoek aan de bibliotheek van Mizumaki. De herdenking bij het Kruismonument is heel plechtig en wordt bijgewoond door de Nederlandse consul en door de burgemeester van Mizumaki. De kranslegging met op het lint van onze krans de namen JIN en Sakura vind ik, als symbool van deze gezamenlijke reis en als oogwenk naar de toekomst, erg mooi en ingetogen. Ons bezoek aan de scholen is onvergetelijk leuk geweest. Kinderen zijn overal in de wereld hetzelfde, vol energie en enthousiasme. De timing is ditmaal prima, omdat we na de lange reis uit Nederland wel wat extra energie konden gebruiken. Ik denk zelfs dat de energie van deze kinderen ons in een adem naar Tokio heeft geloosd. Het bezoek aan de bibliotheek is voor mij van persoonlijk belang, omdat ik als bibliothecaris zeer geïnteresseerd ben in hoe Japan met het fenomeen bibliotheek omgaat.

De volgende halte is Hirado. Het Kishotel is een van de leukste hotels dat ik ooit gezien heb. In dit hotel heb ik een indruk kunnen krijgen van het traditionele Japan, d.w.z. slapen op een tatami mat en poedelen in een onsen op het dakterras met uitzicht op de Hirado bridge en het kasteel. Samen met een medereiziger heb ik nog in yukata door de straten van Hirado gewandeld als twee zwaardloze samoerai die een nachtelijk ommetje maken. In Nagasaki ben ik vooral onder de indruk geweest. Het A-bom museum en de geschiedenis van de A-bom op Nagasaki en het eiland Deshima staan in groot contrast met elkaar en ze laten zien hoe cultureel en historisch belangrijk Nagasaki is voor de wereld. Jammer dat we niet een dag langer in Nagasaki kunnen blijven want niet alleen het belang en de schoonheid van de stad maar ook de prijzen in de warenhuizen zijn een stuk lager dan in Osaka en Tokio. Het valt me tijdens de reis in Kyushu tevens op dat de blanke westerling in het straatbeeld ontbreekt. Ondanks de schoonheid van dit deel van Japan is het Westerse toerisme hier onbekend.

Van Nagasaki naar Osaka per binnenlandse vlucht met als belangrijkste bestemming in ons programma: Kyoto. Ik heb genoten van de schoonheid van het Gouden Paviljoen, van het Nijojo kasteel en van Kyomizudera tempel. Het massatoerisme is in Kyoto wel aanwezig maar dan vooral van Koreaanse, Chinese en Japanse herkomst. Het hotel is in Osaka en behoort tot een van mijn favorieten want het is zeer luxe en heel groot. Ik denk dat het New Otani Hotel in Osaka het beste hotel is geweest met het meeste comfort en de meeste voorzieningen. Ik begon al helemaal te wennen aan de Daily Yomiuri die iedere morgen onder de deur werd geschoven.

Osaka hebben we vooral vanaf het water (boottocht) en onderweg naar Kyoto gezien. Het bezoek naar de “(onder)Zeewereld” van Osaka heb ik erg bijzonder gevonden, een prettige afwisseling van de tempels en kastelen.

Met de bullettrain van Osaka naar Tokio. Jammer dat deze trein zo snel gaat, want ik kon met moeite de huizen en steden voorbij zien schieten. In Kamakura zijn we naar de Hachiman tempel gegaan. We vallen meteen met onze neus in de boter, want het blijkt vandaag een goede dag te zijn om te trouwen. We zijn dan ook getuigen van een echte Shinto huwelijksceremonie. Verder zijn er talloze kinderen van rond de drie jaar in kimono verkleed dus we hebben heel veel foto’s kunnen maken. Vervolgens hebben we de Grote Boeddha van Kamakura gezien. Ik heb nog een kijkje binnen in de Boeddha kunnen nemen, maar er valt daar binnen, zoals te verwachten is, niet zo heel veel te beleven. Tokio is een bruisende stad en aan de huizen en straten van Tokio lijken geen einde te komen. Vanaf Roppongi Hill hebben we een prachtig uitzicht gehad over de wolkenkrabbers van Tokio. Hoogtepunten van dit bezoek zijn de recepties op de Nederlandse ambassade en van het Ministerie van buitenlandse zaken van Japan en natuurlijk van de prijsuitreiking aan dhr. Uchiyama. Tokio kent dus vooral een officieel en plechtig tintje, maar de hartelijkheid van de ambassadeur en zijn medewerkers en de vrolijke jeugdigheid van de medewerkers van het Ministerie maken toch dat deze bijeenkomsten een vriendschappelijk en feestelijk karakter kregen. Als klap op de vuurpijl zijn we nog naar een Kabuki voorstelling geweest. Ik vind het een prachtige voortstelling, zo in schijnbaar contrast met de omgeving van het theatergebouw in het hart van het Ginza district.

In het bovenstaande heb ik van de eerder vermelde drie groepen er twee beschreven. Voor de derde groep van het landschap verwijs ik naar mijn foto’s, want alleen in beelden ben ik in staat om aan te geven wat ik in deze groep zou willen beschrijven.

Daarmee ben ik aan het einde gekomen van de reis. Ik heb heel veel ongenoemd moeten laten. Ik ben zelfs in staat om 5 andere versies van mijn reis te reproduceren. Het is allemaal heel snel gegaan en ik vind het jammer dat ik niet langer heb kunnen blijven. Helaas is mijn grootvader tijdens deze reis niet gevonden en ik blijf hopen dat dhr Uchiyama op korte termijn nog meer succes zal behalen. Deze reis heeft bij mij de wens en wil doen opleven om terug naar Japan te gaan, om mijn band met Japan nog sterker te maken en de contacten die ik heb gemaakt te verdiepen en voor de toekomst te bestendigen. Wie weet kan het Ministerie van buitenlandse zaken van Japan nog een Japan reis Part Two bedenken voor onze groep ;-)?

Ik wil afsluiten met een aantal tips voor de volgende reis:1. De deelnemers in Nederland vertellen dat er veel gelopen zal worden, dus dat men wellicht een beetje oefent door al veel in Nederland te wandelen voor een goede conditie; 2. Tijdens de bustochten tijd vrij te maken om even te stoppen en foto’s te kunnen maken van de omgeving, die nu helaas te snel voorbij schoot om goed op de foto te komen. Ik begrijp dat deze fotopauzes lastig te realiseren zijn, maar het landschap is zo mooi dat ik het nu jammer vind er niet meer foto’s van gemaakt te hebben. 3. Geen lange busritten plannen na een lange vlucht.